De treinreis van Krakow naar Praag was een bijzondere. Tussen de bergpassen en rotswanden door verlieten we Polen voor het Tsjechische landschap. Door de besneeuwde heuvels en de lang gestrekte landschappen leek het alsof er een grote witte deken over Tsjechië lag met hier en daar een kerkje met wat woningen er omheen.
Ik ben verliefd geworden op de uitgestrekte ruimte die dit land rijk is. Het is totaal anders dan de op één-gepakte Nederlandse drukte.
Waar je in Nederland bijna altijd verzekerd bent van propvolle treinen minstens één stuk van je reis, is hier de trein ontzettend rustig. Van Krakow tot Praag, de coupé was altijd half leeg en soms zaten we zelfs alleen.
De laatste drie uur van de treinreis naar Praag werd het landschap steeds heuvelachtiger en heb ik tijden lang als een kind dat zit te wachten op Sinterklaas door het raam naar buiten zitten kijken en genoten van al het moois dat aan me voorbij gleed.
Aangekomen in Praag stonden we (in tegenstelling tot Krakow) binnen een half uur bij het hostel. Dat ging voorspoedig!
Het grote verschil tussen Krakow en Praag was ook al snel te merken. Wat een gigantische toeristen stad is Praag zeg. Deze stad staat afgeladen vol met de meest prachtige gebouwen, kerken en monumenten, maar alles raakt eigenlijk een beetje in het niet door alle souvenir-shops die je elke zeven meter wel tegen komt en omdat je continu wel een toerist moet ontwijken die stil staat om ergens een foto van te maken.
Praag is zeker een stad waar je eens geweest moet zijn, maar het is geen stad die ik zal missen als we hier weer weg zijn.
Ondanks dat hebben we het wel erg naar ons zin gehad en ook wel veel kunnen lachen om onze roommates. Dit maal zaten we namelijk in een 10-persoons gemengde kamer en dat zorgde in ieder geval wel voor reuring in de tent.
Naast dat we soms ‘s nachts wakker gemaakt werden doordat sommige mensen totaal niet zachtjes kunnen doen, hebben we ook wel veel gelachen.
Zeker toen ik iets uit de kluis onder mijn bed vandaan wilde pakken en per ongeluk mijn billen ongeveer in het gezicht van de Snurk-Chinees op het bed naast mij drukte. Oeps.
Morgen ben ik jarig en is het ‘s avonds tevens tijd om met de nachttrein via Duitsland koers te zetten richting huis.
Ik zal terug komen in Nederland als kersverse twintiger, klaargestoomd voor mijn wereldreis van eind dit jaar. Ik kijk er nu nog meer naar uit dan voor deze trip.
Watch out world, here I come!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten